Duurzaamheid staat al jaren hoog op de prioriteitenlijst van Gerda Hendriks, zowel privé als tijdens haar werk. Haar woning in de Ravelstraat bleek minder luchtlek dan verwacht, maar toch leverde de thermografische scan van Duurzaam Craneveer een nuttige lijst met aanpassingen op.
Gerda Hendriks woont sinds 2002 in een twee-onder-een-kapwoning in de Ravelstraat. Het huis, met een plat dak en deels onderkelderd, stamt uit de jaren zestig. Het type woning staat algemeen bekend als luchtlek.
Tot verbazing van Gerda is haar woning nog relatief luchtdicht, aldus het rapport van de thermografische scan. Vlak voor haar komst in het huis was een deel van de houten kozijnen al vervangen door kunststof. In 2009 bracht Gerda aan de achtergevel twee aluminium puien met openslaande deuren aan. Later volgden onder meer zonnepanelen.
“Mijn footprint zo klein mogelijk maken is bij al mijn verbouwingen de motivatie geweest.” De footprint is de ecologische voetafdruk die aangeeft wat een leefpatroon voor gevolgen heeft op aarde. “In mijn werk als landschapsarchitect vind ik het belangrijk om duurzaam met grondstoffen om te gaan. Mijn projecten gaan over klimaatadaptatie: het omgaan met wateroverlast of hittestress.”
In wijkcentrum Craneveer bezocht ze een documentaire van Al Gore over klimaatverandering en woonde ze een bijeenkomst van Duurzaam Craneveer bij. “Daarna sloot ik me aan bij de werkgroep Nul op de Meter. Minder stoken en uiteindelijk de gasmeter afsluiten is ons doel.”
“Ik heb dus de nodige stappen al gezet, maar wat is het effect? Ik wil best nog meer investeren, maar dan moet je eerst weten waar de problemen zitten”, motiveert Gerda haar deelname aan de thermografische scan van Duurzaam Craneveer. “De scan geeft genadeloos aan waar de problemen zitten. Het leverde een nuttige lijst punten op waarmee ik aan de slag kan, zonder mijn hele huis weer te verbouwen.”
Enkele bevindingen: in de aansluiting van het plafond op de verdieping en onder het lage dak op de begane grond zitten luchtlekken, doordat de gevels niet goed zijn afgedicht. Daar zit een kier van zo’n 3 centimeter. Boven het plafond kan het aardig waaien, waardoor de dakisolatie zijn waarde deels verliest. “Een eyeopener waren de foto’s: de plek in de woonkamer waar ooit mijn schoorsteen zat is nu een aanzuiger van koude lucht. Dat is duidelijk zichtbaar.”
“Simpele verbeteringen, zoals ventilatieroosters op het dak en rubbers rond de ramen vervangen, zijn makkelijk te verhelpen. Maar een van mijn grootste problemen zijn de garagedeuren.” Die laten veel kou door. “Ik ga een voorzetwand maken voor de twee delen van de garage die ik weinig gebruik, ik sluit ze niet hermetisch af. Dat isoleert weliswaar minder dan een nieuwe deur, maar dat is dan maar de consequentie.” Door minder warmteverlies wordt de temperatuur in de kelder hoger en trekt er minder kou de bovenliggende vloer in.
“Wooncomfort en duurzaamheid gaan dan hand in hand, het is niet het een of het ander. Spaarzaam leven moet wel leuk zijn”, besluit Gerda optimistisch.
Geef een reactie